دستیار و مشاور فرمانده معظم کل قوا با بیان اینکه کسی توان مقابله با ایرانِ قدرتمند را ندارد، گفت: نیروهای مسلح ایران از قدرتمندترین نیروهای مسلح دنیا محسوب می‌شود و حافظ تمامیت ارضی و استلال کشور هستند.

سرلشکر سید یحی رحیم صفوی دستیار و مشاور عالی نظامی فرمانده معظم کل قوا ظهر امروز طی سخنانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران، با گرامی داشتن هفته دفاع مقدس اظهار داشت: سخنان امروز من خطاب به جمعیت جوان کشور خواهد بود که بیش از 51 درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.
اهم سخنان مشاور عالی نظامی فرمانده معظم کل قوا در ادامه به نقل از تسنیم میآید:

 

    ملت فداکار ایران هرگز فداکاری‌ها و ایثارگری‌های نیروهای مسلح را و فرزندان شجاع‌شان در ارتش، سپاه و بسیج را فراموش نخواهند کرد و می‌داند آنچه که هم‌اکنون از امنیت و آسایش و پیشرفت و اقتدار ملی نظام جمهوری اسلامی ایران دارد، مدیون خون بیش از 200 هزار شهید و فداکاری بیش از 300 هزار جانباز و اسارت بیش از 40 هزار آزاده سرافراز کشور عزیزمان ایران است.
    تنها جنگی که هر دو قدرت منتخب جهان از یک طرف جنگ حمایت می‌کردند و آن حمایت از صدام بود، جنگ 8 ساله عراق علیه ایران بود. در این جنگ علاوه بر قدرت‌های مرسوم، کشورهای اروپایی نظیر انگلیس، فرانسه و آلمان و برخی‌ کشورهای عرب منطقه مثل کویت، یمن، امارات و حتی رژیم صهیونیستی از عراق حمایت می‌کردند.
    براساس منابع خارجی نزدیک بر یک میلیون کشته و شهید از کشته‌های عراقی تا شهدای ایرانی وجود دارد. این یکی از خونبارترین جنگ‌های قرن بیستم محسوب می‌شود. هزینه و خسارت‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از این جنگ 8 ساله براساس برآورد خارجی‌ها بیش از 2 هزار میلیارد دلار شد که فقط خسارات ایران نزدیک به یک هزار میلیارد دلار می‌شد.
    از خصوصیات صدام خبیث این بود که از وضعیت محیط بین‌المللی و زمینه‌سازی که در آن زمان وجود داشت، استفاده برد. آمریکایی‌ها هم که از ایران به شدت ناراحت بودند و لانه جاسوسی‌شان تسخیر شده و در حمله نظامی طبس شکست خورده بودند، قصد بازگشت ایران به دامان خودشان را داشتند، صدام را مهره‌ای مناسب برای این کار دیدند.
    برخی از کشورهای عربی جنوب منطقه براثر توهماتی که داشتند نگران صدور انقلاب اسلامی بودند و از انقلاب ایران نگرانی‌هایی داشتند و همه این عوامل دست به دست هم داد تا محیط سیاسی آن زمان برای صدام مناسب‌ترین عامل باشد. خود صدام نیز اهدافی داشت، از طرفی می‌خواست قدرت اول منطقه باشد و از طرفی نیز به دنبال لغو قرارداد 1975 بود.
    25 سال از پایان جنگ می‌گذرد و 24 سال است که با عنایات خداوند متعال و توجه حضرت ولی‌عصر رهبری حکیم، مدیر و شجاع چون حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبری آن را عهده‌دار شده‌اند. در این مدت 4 جنگ مهم پیرامون کشورمان رخ داد، حمله به کویت و اشغال آن توسط صدام، یکی از آنها بود. کویتی‌ها دربرابر این حمله فقط 7 ساعت دوام آوردند، ولی ایران 8 سال دوام آورد. فاصله مرز کویت با عراق 120 کیلومتر بود و فاصله مرز شلمچه تا خرمشهر 15 کیلومتر بود و عراقی‌ها برای طی این 15 کیلومتر 4 ساعت وقت و 2 گردان نیرو گذاشته بودند.
    صدام حسین در آخرین لحظات عمر خود پای چوبه دارگفت که باید از ایرانی‌ها بترسید، ایرانی‌ها من را اعدام می‌کنند. آمریکایی‌ها که در این مدت به طور مستقیم و غیرمستقیم با ایران در خلیج فارس درگیر جنگ شدند، هواپیمای مسافربری ما را زدند و سکوهای نفتی ما را بمباران کردند. آمریکایی‌ها که در حمایت از صدام دستشان آغشته به خون شهدا بود، در 2 جنگ افغانستان و عراق چند هزار کشته دادند.
    اتحاد جماهیر شوروی نیز عاقبت خوشی نداشت، شوروی‌ها پس از 9 سال اشغال افغانستان مظلوم با خفت و خاری از افغانستان خارج شدند و در سال 1991 به 15 تکه پاره تبدیل شدند و فقط یک فدراسیون روسیه و 14 جمهوری عاقبت شوروی‌ها بود.
    به فضل الهی و برکت مجاهدت‌های ملت ایران و ثمره خون شهدای گمنام و با نام و فداکاری‌های جانبازان هم‌اکنون پس از گذشت 25 سال از پایان جنگ، ایران به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل شده که می‌تواند در معادلات جهانی تاثیرگذار باشد. دشمنان می‌خواستند جلوی افکار انقلاب اسلامی را بگیرند، اما به فضل الهی هم یک جمهوری اسلامی در افغانستان روی کار آمده و هم یک جمهوری که قانون اساسی آن تا اندازه زیادی با اسلام تطبیق دارد، در عراق به وجود آمده است.
    به فضل الهی ارتش جمهوری اسلامی ما تبدیل به یک ارتش قدرتمند و کارآمد شده و به عنوان یک ارتش قدرتمند در سطح غرب آسیا عرض‌اندام می‌کند. از دل جنگ 8 ساله یک سپاه قدرتمند با 4 نیروی هوافضا، نیروی دریایی، نیروی زمینی و نیروی قدس و سازمان بسیج مستضعفان به وجود آمده است.
    از همه مهم‌تر ایران امروز تبدیل به یک قدرت منطقه‌ای که دارای نفوذ در معادلات و تاثیرگذار در معادلات جهانی شده است. در سوریه همه هستند، آمریکایی‌ها، روس‌ها، عرب‌ها و رژیم صهیونیستی. اما واقعیت این است که آمریکایی‌ها در صحنه سوریه شکست خورده‌اند و این قدرت نفوذ ایران، قدرت تاثیرگذاری مسائل سیاسی و روحی و روانی و از همه مهم‌تر رهبری مدبرانه مقام معظم رهبری را نشان می‌دهد.
    این رهبری بزرگوار نه‌تنها اجازه نداد که حوادث رخ داده پیرامون ایران آسیبی به کشور برساند، بلکه با 2 فتنه تیرماه 78 و فتنه 88 مقابله و ایران را امن کرد و این قدر رهبری ولایت فقیه است.
    پیام ما به کشورهای منطقه و همسایه احترام به تمامیت ارضی و حفظ برادری و دوستی و توسعه همکاری اقتصادی و سیاسی است. البته به برخی از آنها توصیه می‌کنیم که دست از خصومت سیاسی و تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی ایران بردارند.
    راهبرد نظامی و دفاعی ایران یک راهبرد دفاعی و همه‌جانبه است. ایران اسلامی در استراتژی نظامی‌اش آغاز‌کننده هیچ‌گونه جنگی نخواهد بود، ولیکن از قدرت غیرقابل تصوری برای مقابله با متجاوزین احتمالی برخوردار است و این قدرت فراتر از مرزهای سیاسی ایران است. هم آمریکایی‌ها و هم صهیونیست‌ها قدرت ایران را می‌دانند و بایستی پرهیز کنند از اینکه حتی فکر تجاوز به ایران را داشته باشند.
    نیروهای مسلح ایران از قدرتمندترین نیروهای مسلح کل کشورهای غرب آسیا محسوب می‌شوند و این نیروهای مسلح، ارتش مقتدر و سپاه قدرتمند حافظ و نگهبان انقلاب و کشور و ملت ایران و حافظ تمامیت ارضی، استقلال ایران و امنیت ملی ایران هستند. به فضل الهی جوانان و دانشمندان ایران هم‌اکنون به فناوری‌های نو و علوم پیشرفته در کلیه زمینه‌های هوافضا، ارسال ماهواره به فضا، بیوتکنولوژی دسترسی پیدا کرده‌اند و این تحریم‌ها نمی‌تواند مانع پیشرفت‌های علمی، پژوهشی ایران شود.

کسی توان مقابله با ایرانِ قدرتمند را ندارد چراکه قدرت نظامی ایران در مقابله با متجاوزان احتمالی "غیرقابل تصور" است.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران در سخنان مهمی در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ضمن تبیین دقیق شرایط و اوضاع کنونی منطقه و نظام بین الملل، پیشنهادات و راهکارهایی از سوی جمهوری اسلامی ایران در راستای برون رفت از اوضاع پیش روی جامعه جهانی ارائه کرد.

متن کامل سخنان دکتر روحانی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمد لله رب العالمین و الصلوه و السلام علی سیدنا و نبینا محمد و اله الطاهرین و صحبه المنتجبین»
آقای رئیس،آقای دبیرکل، عالیجنابان،خانم ها و آقایان
در آغاز مایلم تبریکات صمیمانه خود را به مناسبت انتخاب شایسته جنابعالی به ریاست مجمع عمومی ابراز نمایم و از تلاش های جناب آقای بان کی مون نیز تقدیر نمایم.
آقای رییس
جهان ما جهانی پر از بیم و امید است: بیم جنگ و مناسبات خصومتآمیز منطقهای و جهانی، بیم رویارویی هویتهای مرگبار مذهبی، قومی و ملی، بیم نهادینه شدن خشونت و افراطیگری، بیم فقر و تبعیض خُرد کننده، بیم تباهی و نابودی منابع حیاتی، بیم بیتوجهی به کرامت و حقوق انسان ، و بیم غفلت از اخلاق. در برابر همه این بیمها، امیدهای جدیدی نیز وجود دارد: امید اقبال مردم و نخبگان در سراسر جهان به "آری برای صلح و نه برای جنگ"، و امید به ترجیح گفت و گو بر ستیز، و اعتدال بر افراط.
یک نمونه زنده، گزینش هوشیارانه امید و تدبیر، و اعتدال توسط مردم بزرگ ایران در انتخابات اخیر است؛که با تبلور مردم سالاری دینی و انتقال آرام قدرت اجرائی نشان داد که ایران لنگرگاه ثبات در دریای ناآرامی های منطقه ای است. اعتقاد راسخ حکومت و مردم ما به صلح پایدار، ثبات، آرامش، حل مسالمت آمیز مناقشات و تکیه بر آراء عمومی به عنوان پشتوانه قدرت، مقبولیت و مشروعیت، نقشی والا در فراهم کردن چنین محیط امنی داشته است.
آقای رئیس،خانم ها و آقایان
دوران حساس انتقالی کنونی در روابط بین الملل مشحون از خطرات، و البته توأم با فرصت های کم نظیری است. هرگونه محاسبه نادرست از وضعیت خود و دیگران، آسیب های تاریخی را در بر دارد تا جایی که خطای یک بازیگر، اثرات منفی بر همگان خواهد داشت. آسیب پذیری، پدیده ای جهانی و فراگیر شده است.
در این گذر حساس در تاریخ مناسبات جهانی، عصر بازی های با حاصل جمع صفر پایان یافته است؛ولی هنوز معدودی از بازیگران روش ها و ابزارهای کهنه شده، و عمیقاً ناکارآ را بکار می گیرند تا برتری و سلطه پیشین خود را حفظ کنند. نظامی گری و استفاده از ابزارهای نظامی و خشن برای انقیاد دیگران، نمونه ناکارآمدی از تداوم کنش های کهنه در شرایط نوین است.
اقدامات زورمدارانه اقتصادی و نظامی برای حفظ و تداوم سلطه و برتری گذشته، با مجموعه ای از قالب های مفهومی همراه شده که همگی ضد صلح، ضد امنیت، ضد کرامت انسانی و ضد آرمان های بشری می باشند. از جمله این قالب های مفهومی، یکسان سازی جوامع و تعمیم ارزش های غربی بعنوان ارزش های جهانی است. قالب دیگر، حفظ فرهنگ جنگ سرد و تقسیم دو اردوگاهی جهان به "مای برتر "و "دیگراندون تر" می باشد. قالب دیگر مفهومی، ایجاد ترس و تهدید، از برآمدن بازیگران نوظهور در جامعه جهانی است.
در چنین فضائی، خشونت های دولتی و غیردولتی، مذهبی و فرقه ای و حتی نژادی افزایش یافته و هیچ تضمینی وجود ندارد که دوران آرامش بین قدرت های بزرگ نیز در دام گفتمان ها، رفتارها و کردارهای خشن گرفتار نیاید. ئاثرات فاجعه بار روایت های افراطی و خشن را نباید دست کم گرفت.
در این میان،خشونتِ راهبردی که در تلاش برای حذف بازیگران منطقه ای از فضای عمل طبیعی آنها، سیاست های موسوم به مهار، تغییر نظام های سیاسی از بیرون مرزها ، و تلاش برای بر هم زدن حدود و ثغور سیاسی متبلور می شود،بسیار خطرناک و تنش آفرین است.
در گفتمان متعارف سیاسی بینالمللی، یک مرکز متمدّن با حاشیه های غیرمتمدن به تصویر در آمده است. در این تصویر نسبتِ کانون قدرت جهانی و حاشیه ها، نسبتی آمرانه قلمداد شده است. گفتمان مرکزگرایی شمال و حاشیهگرایی جنوب سبب استقرار نوعی نظم تکگویی و مونولوگ در سطح روابط بینالمللی شده است. ایجاد مرزهای نادرست هویتی و بیگانه ستیزیهای خشن رایج نتیجة قهری این گفتمان است.گفتمان های تبلیغاتی و بی اساس دین ستیزانه، اسلام هراسانه، شیعه هراسانه و ایران هراسانه به واقع تهدیدی جدی علیه ثبات جهانی و امنیت انسانی است.
این گفتمان تبلیغاتی، با طرح و القای تهدیدات فرضی و خیالی شکل خطرناکی به خود گرفته است. یکی از این تهدیدات خیالی، خطر موهوم ایران است. به بهانه این تهدید موهوم، چه اقدامات ناهنجار و چه جنایت ها در سه دهه گذشته صورت نگرفته است؟ تسلیح صدام حسین به سلاح های شیمیایی و حمایت طالبان تنها نمونه ای از این جنایت هاست. صریحاً و با قاطعیت تمام و با استناد به مدارک و شواهد متقن اعلام می دارم که آنهائی که دم از تهدید ایران می زنند، یا خود تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی اند یا به تهدید دامن می زنند. ایران نه فقط تهدید نیست، بلکه در آرمان و عمل، پیوسته منادی صلحِ عادلانه و امنیت همه جانبه بوده است.
آقای رئیس ؛خانم ها؛آقایان
درکمتر نقطه ای از جهان، خشونت مانند غرب آسیا و شمال آفریقا خانمان سوز بوده است. مداخله نظامی در افغانستان، جنگ تحمیلی صدام حسین علیه ایران، اشغال کویت، مداخله نظامی علیه عراق و رفتار خشن سرکوبگرانه علیه مردم فلسطین، ترور شخصیت های سیاسی و مردم عادی در ایران و بمب گذاری در کشورهای منطقه نظیر عراق ، افغانستان و لبنان نمونه هایی از خشونت در سه دهه گذشته در این منطقه اند.
آنچه بر مردم مظلوم فلسطین می رود، چیزی جز یک خشونت ساختاری نیست. سرزمین فلسطین در اشغال است. حقوق اولیه فلسطینیان به طور فاجعه باری نقض می شود و آنها از بازگشت به خانه، محل تولد و دسترسی به سرزمین مادری محرومند. جنایاتی که بر مردم بی گناه فلسطین می رود، خشونت نهادینه ای را به نمایش می گذارد که برای توصیف آن، آپارتاید مفهوم و واژه کم وزنی بنظر می آید.
فاجعه انسانی در سوریه نمونه دردناکی از گسترش فاجعه آمیز خشونت و افراط در منطقه ماست. از ابتدای بحران و از زمانی که برخی از بازیگران منطقه ای و بین المللی با سرازیر کردن منابع تسلیحاتی و اطلاعاتی و تقویت گروه های افراطی سعی در نظامی کردن این بحران داشتند، ما تأکید کردیم که بحران سوریه راه حل نظامی ندارد. نمی توان اهداف استراتژیک و توسعه طلبانه و بهم ریختن توازن و تعادل های منطقه ای را با پنهان شدن پشت کلمات بشردوستانه، تحقق بخشید. هدف مشترک جامعه بین المللی باید خاتمه سریع به کشتار مردم بی گناه باشد. ما ضمن محکوم کردن هرگونه استفاده از سلاح های شیمیایی، از پذیرش کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی توسط سوریه استقبال می کنیم و بر این باوریم که دستیابی گروه های افراطی و تروریست به این سلاح ها بزرگترین خطر فراروی منطقه است که باید مدنظر قرار گیرد. همزمان استفاده غیر قانونی و غیرکارآمد از تهدید یا استفاده از زور ، تنها به گسترش خشونت و بحران در منطقه دامن خواهد زد.
تروریزم و کشتن انسان های بی گناه، اوج افراط و خشونت است. تروریزم، بلائی خشن، فراگیر و فرامرزی است. اما خشونت ها و افراط هائی که تحت عنوان مبارزه با تروریزم و از جمله استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین علیه مردم بی گناه صورت می گیرد نیز محکوم است. در اینجا باید از ترور دانشمندان هسته ای ایران توسط جنایتکاران نیز سخن بگویم. آنها به چه جرمی ترور شدند؟ سوالی که از ملل متحد و شورای امنیت باید پرسید این است که آیا ترورکنندگان محکوم شدند؟
تحریم های غیر عادلانه،به عنوان جلوه دیگری از خشونت،ذاتاًضد صلح و ضد بشری هستند که برخلاف تبلیغات تحریم گران، دولت ها و نخبگان سیاسی را هدف قرار نمی دهند، بلکه بیش از همه مردمان عادی را قربانی دعواهای سیاسی خود می کنند. میلیون ها عراقی را فراموش نکنیم که در اثر تحریم هائی که با زرورق های حقوقی در نهادهای بین المللی پیچیده شده بودند، آسیب دیدند؛ جان باختند؛و هنوز عده قابل توجهی از آنها سرتاسر زندگی را باید زجر بکشند.این تحریم ها خشونت آمیزند. هوشمند و غیر هوشمند ویک جانبه و چند جانبه ندارند. این تحریم ها ناقض حقوق مسلم بشری، من جمله حق صلح، حق توسعه، حق دسترسی به بهداشت، حق آموزش و فراتر از همه حق حیات می باشند. نتیجه تحریم ها ، علیرغم هرگونه لفاظی و بازی با واژه ها، همان آتش افروزی و جنگ طلبی و نابودی انسان هاست. این آتش فقط دامن قربانیان تحریم را نمی گیرد، بلکه به اقتصاد وزندگی مردمِ جوامع تحریم کننده نیز، لطمه وارد می کند.
آقای رئیس، خانم ها و آقایان
خشونت و افراط امروز نه تنها ابعاد مادّی، بلکه ابعاد معنوی زندگی انسان و جامعة امروز را در بر گرفته است. خشونت و افراط جایی برای مدارا و تفاهم که لازمة زندگی انسان و جامعة مدرن است نمیگذارد. نابردباری مسئلة امروز جهان ماست، باید بردباری را در پرتو اندیشه های دینی، رویکردهای فرهنگی و رهیافتهای سیاسی تقویت کرد. جامعه انسانی را باید از مرحلة بردباری منفی به مرحلة تعاون مشترک ارتقا داد. دیگران را نباید فقط تحمّل کرد بلکه باید با دیگران کار کرد.
مردم جهان از جنگ، خشونت و افراط خسته اند و این فرصتی بی نظیر است. آنها امید به تغییر وضعیت کنونی دارند. جمهوری اسلامی ایران باور دارد که با ترکیب هوشمندانه ای از امید و اعتدال می توان همه چالش ها را مدیریت کرد. جنگ افروزانمی خواهند امیدها را بخشکانند. در حالی که امید به تغییر مثبت، مفهومی فطری، دینی، فراگیر و جهانی است.
زیربنای امید، باور به اراده عمومی مردم جهان برای مبارزه با خشونت و افراط، تغییر پذیری، مخالفت با ساختارهای تحمیلی، بها دادن به گزینش و عمل مسئولانه انسانی است. امید، بی تردید یکی از بزرگترین نعمت های خداوند مهربان به همه انسان هاست. اعتدال نیز به معنای حرکت خردمندانه، هوشمندانه، زمان مند و مکان مند در تلفیق آرمان های والا، گزینش راهبردهای اثرگذار و در نظر گرفتن واقعیت هاست.
مردم ایران در انتخابات اخیر درحرکتی هوشمندانه به گفتمان امید و تدبیر و اعتدال رای دادند.ترکیب امید و تدبیر و اعتدال در سیاست خارجی ما به آن معناست که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای نسبت به امنیت منطقه و جهان، مسئولانه برخورد می کند و آمادگی همکاری چند جانبه و همه جانبه با سایر بازیگران مسئول در این عرصه ها است. ما از صلح مبتنی بر دموکراسی و صندوق رأی در همه جای جهان منجمله در سوریه و بحرین و دیگر کشورهای منطقه دفاع میکنیم و معتقدیم راههای خشونتآمیز برای بحرانهای جهانی وجود ندارد و تنها به کمک خرد انسانی و با تعامل و اعتدال میتوان بر واقعیتهای تلخ جامعه بشری غلبه کرد. لذا تضمین صلح و دموکراسی، و تأمین منافع مشروع همه کشورها در جهان، و از جمله در منطقه خاورمیانه، با نظامیگری محقق نمی شود.
ایران بدنبال راه حل مسایل و نه تولید مشکلات است. هیچ پرونده و موضوعی نیست که با امید و اعتدال، با احترام متقابل، و با نفی خشونت و افراط قابل حل نباشد. اجازه دهید به پرونده هسته ای ایران اشاره کنم. پذیرش حق طبیعی، قانونی و مسلم ایران، بفرموده رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، ساده ترین راه حل این موضوع است. این یک شعار سیاسی نیست. بلکه بر اساس شناخت عمیق وضعیت فن آوری در ایران، شرایط بین المللی و پایان بازی های با حاصل جمع صفر و ضرورت یافتن اهداف و منافع مشترک برای رسیدن به تفاهم و امنیت مشترک است. به عبارت دیگر، ایران و دیگر کنشگران باید دو هدف مشترک را به عنوان دو قسمت غیرقابل تفکیک راه حل سیاسی پرونده هسته ای ایران دنبال نمایند.
1- برنامه هسته ای ایران - و همه کشورهای دیگر -- می باید تنها در جهت اهداف صلح آمیز باشد. من اینجا به صراحت اعلام می کنم که این هدف،صرف نظر از مواضع دیگر بازیگران، هدف جمهوری اسلامی ایران بوده و خواهد بود. سلاح هسته ای و کشتار جمعی هیچ جایگاهی در دکترین دفاعی ایران نداشته و با باورهای بنیادین مذهبی و اخلاقی ما در تعارض است. منافع ملی ما ایجاب می کند که هر گونه نگرانی منطقی پیرامون برنامه هسته ای ایران را مرتفع نماییم.
2- هدف دوم یعنی پذیرش اعمال حق غنی سازی و سایر حقوق هسته ای در خاک ایران تنها راه تامین هدف اول است. دانش هسته ای در ایران بومی شده و فن آوری هسته ای منجمله غنی سازی به مرحله تولید انبوه رسیده است. لذا تصور اینکه با مانع شدن ازبرنامه هسته ای ایران از طریق اعمال فشارهای غیرقانونی می‌توان صلح آمیز بودن چنین برنامه ای را تضمین کرد موهوم و به غایت غیر واقع بینانه است.
لذا جمهوری اسلامی ایران ضمن پافشاری بر اعمال حقوق خود و ضرورت احترام و همکاری بین المللی در اعمال این حقوق، آماده گفتگوهای بدون تأخیر برای اعتمادسازی متقابل ورفع دوسویه ابهامات از طریق شفافیت کامل می باشد.
ایران به دنبال تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک با دیگر کشورهاست و در این چارچوب در پی افزایش تنش با ایالات متحده نیز،نیست. من سخنان امروز پرزیدنت اوباما را با دقت دنبال کردم ؛ در صورت عزم سیاسی رهبران آمریکا و خودداری از دنبال کردن منافع گروه های فشار جنگ طلب، می توان به چارچوبی برای مدیریت اختلافات رسید. در این چارچوب موضع برابر، احترام متقابل و اصول مسلم شناخته شده بین المللی باید مبنا باشد.البته در این زمینه انتظار ما از واشنگتن شنیدن صدای واحد است.
آقای رئیس، خانم ها و آقایان
در این سالها، یک صدای مسلط پیاپی شنیده شده است که "گزینه جنگ روی میز است" ، اما امروز بگذارید در برابر این سخن ناکارآمد وغیرقانونی بگویم "صلح در دسترس است." پس به نام جمهوری اسلامی ایران در گام نخست پیشنهاد میکنم طرح "جهان علیه خشونت و افراطیگری" در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گیرد و همه دولتها و سازمانهای بین المللی و نهاد مدنی تلاشهای جدیدی را برای سوق دادن جهان به این سو سامان دهند. باید به جای گزینة ناکارآمد "ائتلاف برای جنگ" در مناطق مختلف جهان به "ائتلاف برای صلح پایدار" در سراسر جهان اندیشید. امروز جمهوری اسلامی ایران شما و همه جامعة جهانی را به برداشتن گامی فراپیش می‌خواند؛ دعوتِ "جهان علیه خشونت و افراطی‌گری"ما باید بپذیریم وبتوانیم در اینجا افقی را بگشاییم که درآن به جای جنگ صلح،به جای خشونت مدارا، به جای خونریزی پیشرفت،به جای تبعیض عدالت،به جای فقربرخورداری وبه جای استبدادآزادی درسراسرجهان بهتردیده شود.به گفته فردوسی، شاعر بلند آوازه ایران؛
بکوشید نیکی به کارآورید     چو دیدید سرما، بهار آورید
علیرغم همه مشکلات، من عمیقاً به آینده امیدوارم. با همبستگی جهانی علیه خشونت و افراط، تردیدی ندارم که آینده روشن است. اعتدال، آینده جهان را درخشان خواهد کرد. امید من، علاوه بر تجارب شخصی و ملی، از این باور مشترک همه ادیان آسمانی نشأت می گیرد که جهان را سرانجامی نیکوست و روشن که : «و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون».
آقای رییس متشکرم

انتشار اطلاعات بانک مرکزی پس از تغییر دولت، اطلاعاتی متناقض با اظهار نظرهای مسئولین پولی گذشته را منعکس کرده است.

علی پاکزاد: روز گذشته روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی به موضوع میزان ذخایر طلای یانک مرکزی پرداخته بود، در این گزارش آمده است: "در حالی که مسوولان قبلی در اواخر 90 از ذخایر 500 تنی طلا بانک مرکزی سخن می‌گفتند، آمار رسمی منتشر شده حکایت از آن دارد که موجودی طلای آزاد بانک مرکزی در پایان سال 1389 حدود 95 تن بوده است."

محمود بهمنی در مردادماه سال 1390 در مصاحبه ای اعلام کرده بود، میزان مصرف سالانه طلا در کشور رقمی معادل 30 تا 35 کیلوگرم است و در همان تاریخ تاکید کرده بود: افزایش قیمت جهانی طلا از دو سال قبل پیش بینی شده بود به همین منظور در حال حاضر ذخیره خوبی در زمینه طلا داریم و رقم قابل توجهی به ذخایر کشور اضافه شده است، میزان ذخایر طلا برای مصرف 15 سال کشور کافی است، موضوعی که در آن زمان برای مهار قیمت طلا در بازار بیان شد ولی تاثیر معکوس داشت.

به هر شکل بلوف طلایی رئیس کل بانک مرکزی این توهم را ایجاد می کند که طی سالهای اخیر بخش زیادی از مطالبات ایران به صورت طلا به کشور بازگشته و در بانک مرکزی به پشتوانه ای برای پول ملی کشور بدل شده است ولی انتشار ترازنامه بانک مرکزی بعد از تغییر دولت، فضای دیگری را به نمایش می گذارد.

واقعیت اینجاست که بین سالهای 87 تا 89 کل ذخایر طلای بانک مرکزی از حدود 62 تن به 95 تن افزایش پیدا کرده است که البته بنابر ارقام اظهار شده از سوی محمود بهمنی این میزان افزایش درنهایت توان پاسخ به تقاضای یک ساله کشور را دارد و در نهایت در سال 89 بانک مرکزی با تکیه بر ذخایر خود می توانست در بهترین حالت پاسخ سه سال نیاز کشور به طلا را تامین کند.

نکته قابل تامل اینجاست که بانک مرکزی و مرکز آمار ایران از سال 88 به بعد به بهانه هایی مانند مقابله با تحریم ها از انتشار اطلاعات اقتصادی خودداری کردند، بانک مرکزی به رقم انتشار منقطع و ناپیوسته اطلاعات ترازنامه سیستم بانکی هیچ اطلاعاتی در رابطه با ترازنامه خود را منتشر نکرده بود و در چنین وضعیت هیچ سندی برای ارزیابی اظهار نظرهای محمود بهمنی رئیس کل وقت بانک مرکزی وجود نداشت.



اعتراف به واقعیت در سایه بازی با اعداد
البته بازی با اعداد رئیس کل بانک مرکزی تنها محدود به مردادماه 90 نیست، بهمنی در 19 شهریور ماه سال 91 در مصاحبه ای با خبرگزاری ایرنا از افزایش 211.59درصدی ذخایر طلا، ارز و سایر منابع کشور خبر داد.

این اظهار نظر با توجه به عدم انتشار ترازنامه های بانک مرکزی از سال 87 به بعد همانطور که اشاره شد یک بازی عددی بود، اما امروز با استناد به انتشار ترازنامه سالهای 88 و 89 بانک مرکزی می توان دید که برمبنای تاریخ مورد اشاره بهمنی کمترین میزان ذخایر طلای کشور مربوط به سال 1386 بوده است که حجم ذخیره طلای بانک مرکزی کشور به حدود 51 تن رسیده بود، با احتساب به رسد 211 درصدی مورد اشاره در نهایت در نیمه سال 91 کل حجم ذخیره طلای بانک مرکزی رقمی معادل 109 تن بوده است.

بیشترین میزان افزایش حجم ذخایر طلای کشور در سال 84 اتفاق افتاده است (دوران ریاست ابراهیم شیبانی بر بانک مرکزی)، در این سال نسبت به سال 83 حجم ذخایر طلای کشور معادل 53 تن افزایش پیدا کرده است که در سال 84 ارزشی معادل 870 میلیون دلار داشته است (با توجه به تغییر دولت در این سال نمی توان گفت این افزایش توسط دولت هشتم صورت گرفته و یا دولت نهم ولی با توجه به نوع سیاستهای بعدی دولت نهم به نظر این اقدام چندان تناسبی با برنامه های دولت نهم ندارد). طی سالهای 84 تا 89 بالغ بر 17 تن به ذخیره طلای کشور افزوده شده و بنا بر اظهار نظر بهمنی در سال 91 در نهایت کل افزایش این ذخایر معادل 30 تن بوده است ارقامی که هیچ کدام با بلوف طلایی بهمنی در سال 90 تناسبی نداشته است.

یکی از بزرگترین ایرادات وارد شده به محمود بهمنی طی سالهای تصدی ریاست بانک مرکزی، پرگویی های دردسر ساز وی بوده است، پرگویی هایی که اعتماد بازار و فعالان اقتصادی را نسبت به بانک مرکزی سلب کرد و در نهایت شاهد بودیم بازار در واکنش به گفته های وی مسیر معکوس را درپیش می گرفت.

به هر شکل در بهترین حالت باید این بلوف طلایی را به فهرست بلند بالای اظهار نظرهای پرحاشیه این رئیس کل بازنشسته افزود، البته تاکید کرد که آنچه از سوی وی اظهار شده نباید در جمع مطالبات از دولت یازدهم و رئیس کل فعلی بانک مرکزی یعنی ولی الله سیف قرار گیرد.

اولاند و روحانی روسای جمهوری فرانسه و ایران پس از 8 سال با هم ملاقات کردند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامۀ فیگارو، آخرین ملاقات میان رئیس جمهور ایران و فرانسه به سال 2005 باز می گردد. در آن سال محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق ایران با ژاک شیراک، رئیس جمهور پیشین فرانسه دیدار و گفتگو کرد.
8 سال پس از آن دیدار، روز گذشته حسن روحانی، رئیس جمهور ایران با فرانسوا اولاند، رئیس جمهور سوسیالیست فرانسه دیدار و گفتگو کرد. اولاند در یکی از دفاتر ساختمان شیشه‌ای سازمان ملل، دیدار خود با حسن روحانی را تاریخی خواند. رئیس جمهور فرانسه، به حسن روحانی که ملبس به عمامه و لباس روحانیت بود، دست داد.
ملاقات میان دو طرف که نزدیک به 40 دقیقه طول کشید در فضایی مودبانه و با احترام بود و دیالوگی صریح و مستقیم رد و بدل شد.
برای رئیس جمهور فرانسه مسئله مهم آزمودن نیات چهرۀ جدید مبهم ایران بود. اولاند خطاب به همتای ایرانی خود گفت که سخنان متعهدانۀ وی را یادداشت کرده اما زین پس منتظر آنست که این سخنان در عمل نمود پیدا کند.
اولاند در تریبون مجمع عمومی سازمان ملل گفته بود: آنچه که فرانسه از ایران انتظار دارد، ژست‌های واضح و روشنی است که نشان دهد ایران از برنامۀ نظامی هسته ای خود صرفنظر کرده است. فضای ملاقات میان دو طرف بیش از همه تحت مدیریت مشاوران بود. مشاوران اولاند در این باره گفتند: پیرامون سایر موضوعات از جمله پرونده هسته ای، سوریه، لبنان و افغانستان باید منتظر بود و دید که ایرانی ها تا کجا آمادۀ همکاری هستند.
اولاند پیرامون پرونده هسته ای ایران، ادامۀ غنی سازی اورانیوم و دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی به سایت ها با یادآوری تجربۀ همتای خود در قامت مذاکره کننده در پرونده هسته ای در سالهای 2003-2005 گفت که منتظر نتایج سریع است.
با یادآوری شکست مذاکرات در دو دور قبلی مذاکرات(آلماآتی، پایتخت قزاقستان) بین ایران و گروه 1+5 گفته شد: سوالاتی که از ایران پرسیدیم همچنان بدون پاسخ مانده است.
قرار است ملاقات دیگری در همین چهارچوب در روز پنجشنبه میان ایران و گروه 1+5 صورت گیرد؛ اقدامی از سوی ایران به منظور اثبات حسن نیت خود به منظور پیشبرد مذاکرات هسته ای.
در این میان فرانسوی‌ها به این مسئله واقف هستند که ایران و آمریکا نیز گام هایی را برای مذاکره برداشته اند.
اولاند دربارۀ سوریه و موضع ایران در نطق خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: ایران باید متوجه باشد که در سوریه باید انتقال سیاسی صورت گیرد، اگر ایران خواهان شرکت در کنفرانس ژنو 2 است، باید با هدف انتقال سیاسی باشد.
حسن روحانی پیشتر بر عزم کشورش به منظور پایان دادن به بحران سیاسی تأکید کرده بود.